“You have nothing to fear but fear it self”

In november ging ik met mijn vriend Nick, naar Egypte. Na een hectisch jaar van drukte, onze nieuwe relatie en veel reizen, besloten wij nu voor een weekje ‘us-time’. De keuze voor Egypte was niet echt een weloverwogen keuze. Mooi weer en relaxen was de voornaamste reden. En…….. misschien dat ik zou durven te duiken in de schitterende Rode Zee.

Als peuter eens bijna verdronken en als kleuter van de boot afgevallen en aan de haren eruit getrokken, hebben mij een levenslang trauma bezorgd.

Zwemmen? Mwaaah niet echt mijn ding. Mijn motto was altijd: “op het water prima maar erin, dat laat ik liever aan anderen over”. Ik houd er niet van, ik ben er niet goed in en ik heb immers een trauma. Mijn leven lang zwom ik slechts om even af te koelen van de hitte en zéker niet voor mijn plezier. Op snorkeltochtjes ging ik wel mee maar bleef veilig op de boot nadat ik een paar keer veel zeewater binnen had gekregen tijdens diverse paniekaanvallen. Ik besloot dat ook dát niet mijn ding was.

In augustus was ik met mijn vriend in Borneo. Nick is een gevorderd duiker en voelt zich op alle mogelijke manieren helemaal thuis in het water. Alsof het zo moest zijn, was er een aanbod in onze accommodatie om een introductieduik te doen en ik overwoog het serieus.

Practice what you preach, bleef maar door mijn hoofd spoken. Op intelligentieniveau snapte ik heel goed dat mijn angst niet echt was maar iets wat mijn hoofd had bedacht. Mijn jarenlang conformeren hieraan maakte het des te hardnekkiger om een totaal andere koers te varen. Ik ging bij wijze van spreken al hyperventileren als ik een snorkel in mijn mond had.

Ik had een lange weg te gaan maar ging de uitdaging aan. Mijn eerste pogingen maakten me paniekerig. Hoe ik ook begreep dat mijn angst niet echt was, bleef mijn lichaam reageren alsof dit wel het geval was. Na vele pogingen in ondiep water, trok ik de stekker eruit. Ik vertelde de instructeur dat het ‘m niet ging worden voor mij. Ik had het geprobeerd en had gefaald.

Mijn duikinstructeur lachte alleen maar en liet me rustig voelen hoe ik rustig kon blijven en door kon ademen door de regulator (mijn lucht toevoer). Voor ik het goed en wel wist, zwom ik met hem op negen meter diepte en werd ik me bewust van mijn eigen rustige ademhaling en vooral ook de prachtige onderwaterwereld die ik mezelf mijn halve leven had ontzegd. De gastvrijheid van de onderwaterwereld, de mooiste gekleurde vissen en schitterende koralen waren mijn kado. De bijna meditatieve rust van mijn wonderbaarlijk rustige ademhaling was verrassend. Tevens werd ik bevangen door een grote euforie. Een grote blijdschap en overwinningsgevoel vielen mij ten deel. 

Ik had mijn angst overwonnen en alles wat mijn hoofd me had wijsgemaakt, bleek niet waar. Ondanks dat mijn hoofd bij de 2e uitnodiging voor nog een duik, even tegenstribbelde, ging ik ook een tweede keer op 9 meter diepte. Het enige wat ik hoefde te doen was ademhalen.

Ik was nog niet klaar. Ik wilde een stapje verder gaan. Ik ging van de introductieduik in Borneo naar een PADI cursus voor bevoegd open water duiker, in Egypte. Mijn duikinstructeur heette Mo van Mohamed. Een grote, lange Egyptische man die zoveel rust uitstraalde dat ik deze als vanzelfsprekend aanvoelde.

Na een dag in het zwembad en theorie cursus, gingen we de volgende dag al voor een duik in de zee. Ik was vol vertrouwen en heb geen enkele paniekaanval of zelfs maar een moment van onrust ervaren. Ik heb gedoken op 22 meter en nogmaals de onderwaterwereld mogen verkennen. Scholen vissen die me verwelkomden en leken te zeggen ‘zwem maar met ons mee’, waren hartverwarmend. Ik voelde me compleet op mijn gemak, rustig ademend door mijn regulator.

Door open te staan en mijn uitdagingen aan te gaan,  heb ik een nieuwe wereld ontdekt en een heel bijzonder land als Egypte ontmoet. Ook heb ik een stukje van mezelf ontdekt wat ik verstopt had onder de mantel van angst.

Misschien herken je het en wil jij ook jouw uitdaging aan gaan?

Ga dan mee op deze bijzondere reis die meer is dan alleen een mooie duikvakantie in Egypte. Ontdek de bijzondere wereld die voor je open ligt.

“You have nothing to fear but fear it self”